De oorsprong van Halloween

De oorsprong van Halloween - Van de Kelten tot de Romeinen
Sommige historici traceren de oorsprong van Halloween terug tot de Kelten in het Europa van de Middeleeuwen. De Kelten van Ierland, Groot-Brittannië en Frankrijk verdeelden hun jaar in twee helften: de "heldere helft", die ruwweg bestond uit de lente- en zomermaanden waarin de dagen langer zijn en de nachten korter, en de "donkere helft", die ruwweg bestaat uit de herfst- en wintermaanden waarin de dagen korter zijn en de nachten langer. De Kelten vierden het einde van de heldere helft van het jaar met het festival van “Samhain” (spreek uit sou-wen), dat zij gedurende de maancyclus van oktober/november in acht namen. Na de Romeinse verovering van Brittannië namen de Britse Kelten de Juliaanse kalender over en stelden zij de datum voor de viering van Samhain vast op 1 november.

Verkleedpartijen en het uitdelen van lekkernijen waren een traditioneel onderdeel van de Keltische viering. En hoewel Samhain begon als een strikt Keltisch festival, is het waarschijnlijk dat aspecten van de Romeinse godsdienst in deze viering werden opgenomen gedurende de vier eeuwen van Romeinse heerschappij in Brittannië (43-410 na Christus). Pomona was bijvoorbeeld de Romeinse godin van de fruitbomen en hoven. Haar symbool was een appel. Sommige historici zien dit als verklaring voor de gesuikerde appels en het "appelhappen" als onderdeel van de viering.

De oorsprong van Halloween - Van heidens tot Christelijk
Andere historici traceren de oorsprong van Halloween terug tot de oude Christelijke traditie waarin de levens van de Christelijke martelaren op de dag van hun dood worden gevierd. Toen Paus Bonifacius IV het Pantheon in Rome op 13 mei, 609 na Christus, opnieuw inwijdde en het hernoemde tot de "Kerk van St. Maria en de martelaren", riep hij deze dag uit tot een herdenkingsdag voor alle martelaren van de Kerk. Paus Gregorius III veranderde later de datum van deze herdenking; in de kapel van de Sint-Pietersbasiliek riep hij deze dag uit tot "alle heiligen", wat op 1 november gevierd zou worden. De avond voor deze viering werd daarom Allerheiligenavond, in het Engels "All Hallow’s Eve", wat later werd samengevoegd werd tot "Halloween". Hoewel Halloween als een plaatselijk feest begon, breidde Paus Gregorius IV de viering ervan in de 9e eeuw na Christus uit tot het hele Christendom.

Toen het Christendom zich over de wereld verspreidde, werden veel heidense feestdagen "verchristelijkt" of gewoon vergeten. De viering van Samhain werd in Halloween opgenomen. De kostuums, de geschenken en het appelhappen bleven behouden en werden een onderdeel van deze nieuwe feestdag. Zij zijn tot op de dag van vandaag, vele eeuwen later, een onderdeel van de Halloweenfestiviteiten gebleven.

De oorsprong van Halloween - Van heilig tot werelds, van werelds tot heidens.
De oorsprong van Halloween als een wereldse (seculiere) feestdag in een groot gedeelte van de wereld kan teruggevoerd worden naar het rijke Christelijke erfgoed in Europa. Europese machten veroverden in de eeuwen na het "Tijdperk van de grote ontdekkingen" het grootste gedeelte van de wereld, waardoor hun Christelijke geloof en hun Christelijke vieringen naar de rest van de wereld uitgevoerd konden worden. Door de Verlichting van de 18e eeuw groeide het secularisme stevige wortels in Europa en verspreidde het zich naar de overzeese kolonies. Christelijke feestdagen zoals Kerstmis, Pasen en Halloween werden in een groot gedeelte van de wereld geseculariseerd. De viering van de opstanding van Jezus Christus werd in de populaire cultuur vervangen door de Paashaas. Het vrome respect voor de Christelijke martelaren werd overschaduwd door nieuwe, heidense tradities.

Leer meer!