De bewegingswetten van Isaac Newton

"Lex I. Corpus omne perseverare in statu suo quiescendi vel movendi uniformiter in directum, nisi quatenus illud a viribus impressis cogitur statum suum mutare."

"Lex II. Mutationem motus proportionalem esse vi motrici impressae, & fieri secundum lineam rectam qua vis illa imprimatur."

"Lex III. Actioni contrariam semper & aequalem esse reactionem: sive corporum duorum actiones in se mutuo semper esse aequales & in partes contrarias dirigi."

De bewegingswetten van Isaac Newton – De oorspronkelijke formule was correct
Dat zijn Isaac Newtons drie beroemde bewegingswetten. Vertaald staat er in de tweede wet het volgende: "De verandering van de beweging is recht evenredig met de resulterende kracht en volgt de rechte lijn waarin de kracht werkt." Of met andere woorden: de versnelling van een voorwerp is evenredig met de grootte van de netto kracht op het voorwerp en omgekeerd evenredig met de massa van het voorwerp.

Of, in de symbolische notatie van Newtons calculus: F = d(mv)/dt. Newton wist niet of massa constant was of niet, maar als wetenschapper was hij te zorgvuldig om dat zonder meer aan te nemen. Daarom plaatste hij de massa buiten de differentiaal. In de volgende twee eeuwen namen natuurkundigen gemakshalve aan dat massa constant is. Ze begonnen Newtons formule daarom te schrijven als F = ma of F = m dv/dt. En deze vereenvoudiging is incorrect gebleken, niet Isaac Newtons oorspronkelijke bewegingswet.

Voetnoten:
Uit de inleiding van: "Observations Upon the Prophecies of Daniel and the Apocalypse of St. John" door Sir Isaac Newton (Londen, 1733). Herdrukt door The Oregon Institute of Science and Medicine, Cave Junction, Oregon (Copyright september 1991). Alle rechten voorbehouden in het origineel.

Inleiding geschreven door Arthur B. Robinson, Cave Junction, Oregon (juli 1991) - Met toestemming gebruikt: James Fletcher Baxter, Lewisville, Texas.