Abortus na de geboorte - Een nieuwe controverse
Het begrip “abortus na de geboorte” spreekt voor zich en is extreem controversieel. Het idee is dat het leven van een kind nog zou mogen worden afgebroken na de geboorte. Twee Australische bio-ethici zeiden het volgende in het Journal of Medical Ethics (het vakblad voor de medische ethiek): “Wij beweren dat het doden van een pasgeborene ethisch toelaatbaar zou zijn in alle omstandigheden waarin een abortus toelaatbaar zou zijn. Dergelijke omstandigheden omvatten gevallen waarin de pasgeborene het potentieel heeft om een (op zijn minst) aanvaardbaar leven te leiden, maar het welzijn van het gezin op het spel staat.”1 Hun artikel geeft een argument voor de moraliteit en de legalisatie van “abortus na de geboorte”. Uiteraard heeft het artikel tot een storm van verontwaardiging geleid onder tegenstanders van abortus.
Alberto Giubilini en Francesca Minerva, de schrijvers van dit artikel in het Journal of Medical Ethics met de titel “After-birth Abortion: Why should the baby live?”, schreven later in een open brief: “Het artikel was bedoeld voor andere bio-ethici die reeds bekend zijn met dit onderwerp en onze argumenten.”2
Abortus na de geboorte - Het ethische vraagstuk
Abortus na de geboorte staat ook bekend onder een ander naam: “infanticide” of “kinderdoding”. Wetenschappelijk gezien bestaan er zeven verschillende vormen van kinderdoding3:
Abortus na de geboorte - Het morele vraagstuk
Als een abortus na de geboorte wettelijk toegestaan zou worden, wie zou een dergelijke “procedure” dan in overweging nemen? De website van het Guttmacher Instituut6 biedt een groot aantal statistieken over mensen die voor een abortus vóór de geboorte kiezen, in plaats van adoptie. De site geeft ons verder een goed idee van de mensen die zouden kiezen voor een abortus na de geboorte. Het artikel uit het Journal of Medical Ethics zegt dat abortus niet noodzakelijkerwijs een antwoord is. Giubilini en Minerva schrijven dat de emotionele toestand van de moeder een factor is: “We moeten ook de belangen van de moeder in beschouwing nemen, omdat zij mogelijk psychologisch leed zou kunnen ervaren als zij haar kind voor adoptie zou opgeven.” Waarom zouden wij dan ook niet bespreken hoe een moeder enorm te lijden kan hebben onder de wetenschap dat zij het leven van haar kind heeft beëindigd? Er zijn immers vele gevallen bekend van het post-abortus syndroom.
De statistieken van het Guttmacher Instituut lijken aan te geven dat de meerderheid van alle abortussen het gevolg is van ongewenste zwangerschappen (ongelegen timing, geboortebeperking, enzovoorts) en niet van extreme medische complicaties. Het debat tussen de voorstanders van abortus en de beschermers van het ongeboren leven over de vraag wanneer een kind werkelijk “mens” wordt duurt voort. Wanneer wij zelf God willen spelen over de vraag wie mens is en wie niet, stevenen wij af op een gruwelijk einde. We kunnen dit dan net zo goed bepalen aan de hand van een loterij.
De Bijbel vertelt ons dat God ons in de baarmoeder heeft gevormd en ons toen al kende, vóórdat wij geboren werden.7 In Psalm 139:13-14 luidt Davids gebed: “Want Ú hebt mijn nieren geschapen, mij in de schoot van mijn moeder geweven. Ik loof U omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben...” God heeft al het leven geschapen en al het leven is daarom onschendbaar. Hij houdt van ons allen.
Als jij een abortus overweegt, of zelfs een abortus na de geboorte (mocht dit ooit legaal worden), vanwege een ongewenste of tragische situatie, denk dan alsjeblieft eens na over het volgende. Jezus vertelt ons in Matteüs 19:18 dat wij geen moord mogen plegen. Hiermee wordt ook het levenseinde van een kind bedoeld. “Veeleer zijn zij zalig die het Woord van God horen en het bewaren” (Lucas 11:28). God wil jou helpen en kracht geven; Hij is altijd trouw aan Zijn beloften.
Copyright © 2002-2021 AllAboutPopularIssues.org, Alle rechten voorbehouden